माँ तू ही तू माये तू ही तू,
माये तू ही तू माये तू ही तू,
माये तू ही तू माये तू ही तू।।
शेरावालिये आंबे रानिये तेरी माया बड़ी महान
तेरे मुख नाम गवा माँ तेरी
तेरी माँ चक रख ऊँची की शान
जोगी हारे ज्ञानी हारे हारे वेद पुराण
ब्रह्मा हारे विष्णु हारे हारे शिव भगवान।।
कोटि कोटि ब्रह्माण्ड दे अंदर
जिसदा कोई और ना छोर
धरती अम्बर हर एक पास
मच गया एक ही शोर ।।
माँ तू ही तू माये तू ही तू,
माये तू ही तू माये तू ही तू,
माये तू ही तू माये तू ही तू।।
तू ही तू माये तू ही तू
माँ तू ही तू माये तू ही तू,
बस माँ तू ही तू माये तू ही तू,
माये तू ही तू माये तू ही
जदो अम्बर दी कोई निशानी ना सी,
ते हवा विच कीते री रवानी ना सी,
किते बदल ना बारिश ना पाणी ही सी,
बस सिवा तेरे कुछ भी महाराणी ना सी,
जद किते कुछ ना सी, रौशनी ते हवा,
सुन ही सुन सी जग ते छाया हुआ,
मौज बच्चियां के दुनिया बणाई माँ तू,
बस माँ तू ही तू माये तू ही तू,
माँ तू ही तू माये तू ही तू।।
दया तेरी ना अमृत दी बारिश हुई,
सारे संसार नु जिंदगी फिर मिली,
चाँद सूरज विच है रोशनी माँ तेरी,
आदि शक्ति तो वदके कोई भी नहीं,
शेरा वाली है तू, मेहरा वाली है,
हे महा वैष्णवी, दुर्गा काली है तू,
अपने भगता दी रखदी सदा लाज तू,
बस माँ तू ही तू माये तू ही तू,
हो माँ तू ही तू माये तू ही तू।।
बनके मंगता तेरे दर आवे हर कोई,
मेरी माँ वरगा दुनिया विच कोई नहीं,
तेनु सत सत नमन माता ममता मई,
तू तो कण कण दे विच है समाई हुई,
ऐ है धरती गगन, तेरे चुम गए चरण,
तेनु करदे नमन, माता होके मगन,
शोर है बस एही, हर तरफ चारो सु,
बस माँ तू ही तू माये तू ही तू,
हो माँ तू ही तू माये तू ही तू।।
तू ते ममता जी माता भंडार है,
भरया दिल विच तेरे प्यार ही प्यार है,
अपणे बच्या ते तेरा माँ उपकार है,
तेरी सेवा दा ‘शर्मा’ तलबगार है,
माता करके मेहर, दे मेनू ऐ यो वर,
‘लख्खा’ वेखे जिधर, आवे तू ही नजर,
रवे हर पल मेरे अंग संग रूबरू,
माये तू तू ही तू तू माये तू ही तू,
ओ माँ तू तू ही तू माये तू ही तू।।